بدون شرح

کوچه هامان پر از سیاهی بود، شهر را از عزا در آوردندچشم های ستاره ها خندید، ماه را سمت دیگر آوردند شاخه هایی که سر فرازانند، میوه هایی که جلوه ی باغندمادران مثل ام لیلایند، که پسر مثل اکبر آوردندروی تا بدون شرح...